Dhunë kundër grave është çdo shkelje e personalitetit të gruas, e integritetit mendor ose fizik apo e lirisë së lëvizjes nëpërmjet veprimeve të veçanta dhe shtypjes shoqërore. Ajo përfshin të gjitha mënyrat në të cilat shoqëria jonë e kthen gruan në objekt dhe e shtyp.
Dhuna kundër grave shkon nga keqpërdorimi i sterilizimit deri te shpërdorimi i drogave që lëshohen me recetë, pornografia, përndjekja, keqtrajtimi dhe përdhunimi.
Ajo përfshin keqpërdorimin seksual dhe fizik të vajzave të reja dhe keqpërdorimin e të moshuarave.


DREJT TË KUPTUARIT TË DHUNËS MASHKULLORE KUNDËR GRAVE


Dhuna e një burri kundër një gruaje mund të duket se shkaktohet nga problemet e tij të veçanta psikologjike, nga zhgënjimi seksual, nga presionet e padurueshme të jetës ose nga njëfarë dëshire e brendshme për agresion. Ndonëse secila prej këtyre "arsyeve" është përdorur për të shpjeguar dhe madje për të justifikuar dhunën mashkullore, ato
mbithjeshtëzojnë një realitet të ndërlikuar: burrat i kanë mësuar që me botën të ndërveprojnë në kuptimin e sundimit dhe kontrollit; gjithashtu, i kanë mësuar se dhuna është një metodë e pranueshme e ruajtjes së kontrollit, e zgjidhjes së konflikteve dhe e shprehjes së zemërimit.
Kur një drejtues ngacmon një punonjëse seksualisht, ai ushtron
forcën e tij për të kufizuar lirinë e saj për të punuar dhe për të përmirësuar pozicionin e saj. Nuk është puna nëse një individ mashkull që kryen një akt dhune e sheh atë si shprehje të pushtetit ose jo. Fakti që kaq shumë individë meshkuj i japin vetes të drejtën
ta shprehin zhgënjimin ose zemërimin e tyre duke qenë të dhunshëm ndaj kaq shumë individëve gra tregon sa thellë janë përvetësuar këto mësime të sundimit dhe të dhunës.


RACA, KLASA DHE DHUNA KUNDËR GRAVE


Ndërsa dhuna shpeshherë drejtohet kundër nesh thjesht sepse jemi gra, faktorë të tillë si raca, klasa, orientimi seksual dhe mosha i ballafaqojnë gratë me një rrezik më të madh dhe u lënë më pak mundësi për t'i përdorur burimet e ndryshme shoqërore. Gratë me ngjyrë, gratë me moshë më të madhe, gratë e reja, gratë e varfra dhe të klasës punëtore si dhe gratë me aftësi të kufizuara, për të përmendur disa, janë veçanërisht të pambrojtura nga dhuna mashkullore.


FAJËSIMI I VIKTIMËS


Reagimet më të zakonshme emocionale ndaj ngacmimit seksual, keqtrajtimit dhe përdhunimit janë faji, frika, pafuqishmëria, turpi, tradhtia, zemërimi dhe mohimi.
Reagimi i parë dhe më i thellë shpeshherë është ai i fajit. Zemërimi mund të vijë vetëm më pas; kjo nuk është e habitshme, sepse si gra ne shpeshherë nuk e kemi idenë e të drejtës për të qenë të çliruara nga këto lloje dhune. Ne mund të ndjehemi fajtore për
dhunën që ushtrohet kundër nesh, sepse na kanë mësuar se e kemi për detyrë t'i bëjmë burrat të lumtur dhe, nëse ata nuk janë të tillë, ne - jo ata - duhet të fajësohemi.
Shumë prej nesh kanë dëgjuar nga prindërit, "Djemtë janë djem, kështu që vajzat duhet të hapin sytë" - që do të thotë se ne mund ta shmangim vëmendjen e padëshiruar mashkullore vetëm nëse tregohemi mjaft të kujdesshme. Nëse diçka shkon keq, duhet të
jetë faji ynë. Fajësimi i viktimës e çliron burrin që ushtron dhunë nga përgjegjësia për atë çka ka bërë. Miqtë ose familja mund ta fajësojnë viktimën me qëllim që të ndjehen vetë të pafaj.


NGACMIMI SEKSUAL


Ngacmimi seksual është çdo vëmendje seksuale e padëshiruar që përjeton një grua. Ai përfshin vështrimet epsharake, shtrëngimet, prekjet e lehta, komentet e përsëritura, sugjerimet dinake me natyrë seksuale dhe presionin për të lënë takim. Ngacmimi seksual mund të ndodhë në çdo situatë kur burrat kanë pushtet mbi gratë: punonjësit e asistencës sociale me klientet, mjekët me të sëmurat, oficerët e policisë me gratë në përbërje të forcave policore ose mësuesit me nxënëset dhe studentet. Në vendin e punës, ngacmuesi mund të jetë një punëdhënës, një mbikëqyrës, një koleg, një klient ose një konsumator.
Ngacmimi seksual mund të përshkallëzohet; gratë ndaj të cilave ushtrohet ngacmim seksual përballen me rrezikun që të keqpërdoren ose të përdhunohen fizikisht. Në shumë vende pune dhe shkolla ekziston një tabu kundër përcaktimit të ngacmimit seksual ashtu siç është, për të cilin shumë prej nesh, që e përjetojmë, fillimisht jemi të vetëdijshme vetëm duke qenë të stresuara. Mund të kemi dhimbje koke, ankthe ose kundërshtime për të shkuar në mëngjes në punë. Mund të na duhet njëfarë kohe që të kuptojmë se këto simptoma vijnë ngaqë na ngacmojnë seksualisht. Shpeshherë reagojmë duke u ndjerë të izoluara dhe të pafuqishme, të trembura që të themi jo apo të ngrejmë zërin nga frika se, ose jemi në njëfarë mënyre përgjegjëse, ose se do të gjendemi të vetme për të përballuar ndonjë hakmarrje të mundshme. Por kur e marrim në sy rrezikun dhe bisedojmë me gra të tjera, shpeshherë konstatojmë se edhe ato i ngacmojnë (ose i kanë ngacmuar) dhe kanë të
njëjtat reagime si tonat.


KEQTRAJTIMI


Keqtrajtimi, që shpesh përmendet si dhunë në familje, është një nga krimet më të zakonshme dhe më pak të denoncuara në botë. Keqtrajtimi ushtrohet kundër grave të çdo moshe, race, klase dhe kombësie. Atë e ushtrojnë burrat me të cilët martohemi ose takohemi, që na rrahin; djemtë dhe nipërit që na tiranizojnë dhe na heqin nga një flakurimë sa herë t'iu vijë për mbarë; dhe të afërmit meshkuj që nga ngacmojnë dhe na poshtërojnë me fjalë. Keqtrajtimi merr forma të shumta dhe përfshin një numër sjelljesh kërcënuese dhe të dëmshme. Ai mund të marrë formën e keqpërdorimit emocional dhe me fjalë, ku kërcënimi për ushtrim dhune është i drejtpërdrejtë ose i fshehtë. Keqtrajtimi
mund të përfshijë kontrollin e financave dhe lirinë fizike të dikujt. Ai përfshin shkatërrimin e objekteve dhe dëmin ndaj kafshëve shtëpijake. Keqtrajtimi mund të nënkuptojë rrahje të rënda dhe të shpeshta ose mund të ndodhë herë pas here. Keqtrajtim mund të quhen shuplakat, pickimet, zënia për fyti, shkelmat ose keqtrajtimi me objekte.
Përndjekja mund të jetë pjesë e keqtrajtimit, sidomos nëse gruaja i ka prishur marrëdhëniet. Keqtrajtimi mund të përshkallëzohet deri në dhunë seksuale dhe, përfundimisht, mund të përfundojë në vrasje. Keqtrajtimi mund të ndodhë në një marrëdhënie të re gjatë fazës së takimeve dhe mund të vazhdojë deri në vitet kur arrijmë në moshë më të madhe. Me kalimin e kohës, keqtrajtimi ka prirje të shpeshtësohet dhe të ashpërsohet.Dhënia fund e dhunës në familje është veçanërisht e vështirë, sepse burrat që na keqtrajtojnë janë gjithashtu burrat me të cilët kemi qenë të afërta ose kemi pasur marrëdhënie intime, ndoshta janë baballarët e fëmijëve tanë. Ende mund të jemi të lidhura me ndjenja të forta dashurie dhe besnikërie. Ne mund të qëndrojmë në shtëpi jo vetëm sepse burrat fizikisht na ndalojnë të dalim nga shtëpia, por edhe sepse shpresojmë se sjellja e dhunshme do të ndryshojë. Shumë gra të keqtrajtuara kanë përvoja të ngjashme: i kanë kundërshtuar, i kanë nënvleftësuar ose u kanë thënë se problemet tona janë të parëndësishme. Përballë një trajtimi të tillë të pajustifikueshëm nuk duhet të harrojmë se:


ASNJË GRUA NUK MERITON TË RRIHET OSE TË KEQPËRDORET ME FJALË. ÇDO
GRUA MERITON QË NDODHIA E SAJ TË MERRET SERIOZISHT.


Ndikimi i dhunës në familje te fëmijëtEfektet e të rriturit me dhunë në familje mund të jenë shkatërrimtare për fëmijët. Fëmijët e grave të keqtrajtuara ka shumë të ngjarë që të keqtrajtohen edhe vetë. Ata jetojnë me frikë të vazhdueshme dhe shpeshherë janë të cfilitur fizikisht dhe emocionalisht teksa e ndjejnë veten të ndarë mes dy kujdestarëve të rritur: ata mund të shfaqin reagime të forta fizike dhe emocionale ndaj dhunës, përfshirë simtomat e çrregullimit funksional nga stresi pas traumave. Fëmijët që bëhen dëshmitarë
të dhunës në familje, mësojnë se dhuna është një mënyrë e përshtatshme për të zgjidhur konfliktet dhe ka të ngjarë që përvojat e dhunës gjatë fëmijërisë së tyre t'i përjetojnë në marrëdhëniet e tyre në moshë të rritur dhe në marrëdhëniet me fëmijët e tyre.